F.A.Q. NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA
• Jak zmotywować osobę uzależnioną do leczenia ?
Niewątpliwie jednym z najtrudniejszych zadań kiedy mamy do czynienia z osobą uzależnioną jest zmotywowanie jej do podjęcia leczenia.
Zaprzeczanie istnieniu problemu wynika z samych mechanizmów choroby, jaką jest uzależnienie. Uzależniony „broni” swojego uzależnienia,
przenosząc odpowiedzialność za swoje picie/branie i szkody z nimi związane na innych. Motywowanie do leczenia nie może opierać się na samych tylko informacjach, ponieważ ich sens osoba uzależniona umniejsza bądź odrzuca. Nie znaczy to jednak, ze możemy zrezygnować
z prób podejmowania motywowania od leczenia osoby uzależnionej dlatego, że jest to trudne. Najważniejsze w tym przypadku jest jednak
zachowanie konsekwencji, a także posługiwanie się prawdziwymi argumentami.
W życiu osoby czynnie uzależnionej są momenty, w których przychodzą kryzysy, w których można podjąć próby motywowania do leczenia. Są to
zazwyczaj momenty wyjątkowo złego samopoczucia, kryzysów zdrowotnych, tzw. zespołu abstynencyjnego, gdzie złemu samopoczuciu fizycznemu towarzyszy poczucie winy, sytuacje, gdy coś szczególnie trudnego czy niepokojącego miało miejsce, oraz inne negatywne zdarzenia
związane z faktem uzależnienia i nadużycia substancji psychoaktywnej.
Na pewno okolicznością przyśpieszającą podjęcie decyzji o leczeniu jest zwinięcie parasola ochronnego nad osobą chorą, zaprzestanie brania za tę osobę odpowiedzialności w różnych sferach życia, płacenia jego długów itp. Ważna jest tu jasna i czytelna informacja o tym, jak otoczenie
odbiera problemy uzależnionego, że jest to choroba i jakie zamierza kroki podjąć. Może być to sytuacja wyboru, w której rodzina stwierdzi:
albo się leczysz, albo nie będziemy ciebie więcej wspierać i będziesz musiał/musiała radzić sobie sam/sama.
• Jak długo w ośrodku trwa terapia?
Terapia w ośrodku trwa 15 miesięcy bowiem pełen program ośrodka zawiera grupy terapeutyczne i zajęcia przewidziane na kolejne etapy leczenia, przez jakie przechodzi pacjent. Jednak czas trwania terapii jest sprawa indywidualną i zależy od tego w jakim tempie dana osoba
realizuje cele terapeutyczne, indywidualne i etapowe.
• Jak mogę dostać się na leczenie do ośrodka?
To w jaki sposób można zapisać się i dostać na leczenie do ośrodka opisane są w zakładce OFERTA warunki przyjęcia do ośrodka.
• Dlaczego terapia długoterminowa jest skuteczniejsza od krótkoterminowej?
Ponieważ w trakcie długoterminowego pobytu pacjent jest wstanie lepiej poznać samego siebie, swoje wzorce zachowań, schematy myślenia oraz
schematy reagowania emocjonalnego.
Społeczność terapeutyczna oraz kadra towarzyszą pacjentowi zarówno w trakcie osiągania przez niego sukcesów, ale także w trakcie kryzysów
i momentów załamania. To właśnie nasza obecność w najtrudniejszych momentach terapii pozwala lepiej poradzić sobie z ewentualnymi objawami nawrotu. Znajomość siebie, swoich mechanizmów i umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach, daje większą gwarancję,
by nauczyć się żyć z chorobą.
Dłuższy okres jest czasem, w którym występuje szereg zachowań i postaw, których nie bylibyśmy w stanie zaobserwować w ciągu kilku tygodni.
Ponadto każde swoje zachowanie lub sposób myślenia, który niejednokrotnie doprowadza do destrukcyjnych zachowań czy wyborów osoba jest
w stanie poznać, zrozumieć i przeanalizować pod kątem dalszego jego stosowania lub jego zmiany.
Na późniejszych etapach terapii pacjenci uczestniczą w grupach takich jak grupa nawrotowa, emocji czy wglądu w siebie, na których to poznają
samych siebie, swoje uczucia, potrzeby a także indywidualne wzorce wpadania w nawrót.
• Co się stanie, gdy spadnie mi motywacja do leczenia i będę chciał przerwać terapię lub wrócić do nałogu?
Gdy trafia do nas uzależniona osoba od środków psychoaktywnych, działania kadry ośrodka i społeczności pacjentów skierowane są na pomoc
w znalezieniu przez nią swojej wewnętrznej motywacji do podjęcia trudu zdrowienia. Pierwszy etap terapii skupiony jest przede wszystkim na pracy nad motywacją pacjenta i towarzyszeniu mu w tej drodze.
W pracy z pacjentami liczymy się z różnego rodzaju niepowodzeniami, spadkami motywacji do leczenia z ich strony. Zdarza się także, że
towarzyszymy w przeżywaniu traumatycznych przeżyć, które wymagają ze strony kadry terapeutycznej wykorzystania elementów interwencji
kryzysowej. W swojej pracy cenimy sobie każdy postęp, który często wymaga od naszych pacjentów dużego nakładu sił i cierpliwości, którą zatracili przed uzależnieniem się, ponadto każdy indywidualny sukces, poprawa jakości życia danej osoby stanowi dla nas priorytet i motywację
do dalszej pracy. Rozumiemy, że wychodzenie z nałogu odbywa się małymi krokami, a te pierwsze często okupione są masą wewnętrznych
konfliktów i niepowodzeń. Pobyt jest sprawą dobrowolną i w przypadku osób dorosłych przerwanie terapii jest decyzją pacjenta.
• Czy mogę dzwonić i opuszczać ośrodek podczas terapii ?
Leczenie w ośrodku niesie za sobą pewne ograniczenia co do kontaktu z ludźmi z zewnątrz, jak też co do wyjazdów i wyjść poza teren ośrodka.
Od pierwszego dnia możliwa jest forma pisemna kontaktu z rodziną oraz partnerami, natomiast forma telefoniczna możliwa jest dopiero po miesiącu terapii. Ma to na celu zwiększenie własnej motywacji oraz skupienie się tylko i wyłącznie na sobie, swoich problemach oraz celach
i zmianach do osiągnięcia. Pierwsze wyjazdy poza teren ośrodka odbywają się po przejściu pacjenta na II etap terapii - etap pracy podstawowej.
W przybliżeniu jest to okres niespełna dwóch miesięcy pobytu. Do domu wyjeżdża się po uzyskaniu odpowiednich przywilejów, zazwyczaj
w okresie pół roku bycia w terapii. Każdy pierwszy wyjazd odbywa się w towarzystwie starszego członka społeczności w celu zwiększenia
bezpieczeństwa osoby, która zdobywa swoje kolejne przywileje i której następny wyjazd odbywał się będzie samodzielnie. Swoje doświadczenia
oraz sytuacje konfrontacyjne pacjent omawia na społeczności terapeutycznej planowej odbywającej się co tydzień.
• W jakim wieku są osoby leczące się w ośrodku?
W naszym ośrodku lecza się głównie osoby dorosłe, ale przyjmujemy również za zgodą rodziców osoby które są niepełnoletnie, powyżej 16 r. ż.
• Czy ośrodek podlega kontroli ?
Tak. Podlegamy kontroli NFZ, Sanepidu, certyfikacji ISO, lekarza psychiatry, psychologa klinicznego oraz superwizora.
Kontrakt z NFZ obliguje nas do realizacji świadczeń zdrowotnych zgodnie z przepisami prawnymi oraz warunkami jakie spełniać muszą placówki
medyczne. Przepisy Sanepidu zobowiązują nad do prowadzenia świadczeń w warunkach zgodnych z przepisami bezpieczeństwa. Warunki
uzyskiwania normy ISO opisane są w oddzielnej zakładce. Natomiast superwizja dotyczy kontroli procesu terapii realizowanej przez kadrę
terapeutyczną. Czasami bowiem trudno oszacować poziom swoich kompetencji, umiejętności, profesjonalizmu, trafności własnych działań
i interwencji bez spojrzenia na nie obiektywnym wzrokiem zarówno zespołu terapeutów, z którymi pracuje się na co dzień, jak i superwizora
z wieloletnim stażem, który swą osobą stwarza obiektywne, bezpieczne warunki i przestrzeń do wzajemnej konsultacji, i dzielenia się trudnościami w relacji z pacjentami.
Nasz ośrodek od od 2009 roku pracuje pod kontrolą superwizora Krajowego Biura Przeciwdziałania Narkomanii Pani Jolanty Łazuga - Koczurowskiej przewodniczącej stowarzyszenia MONAR) i regularnie, co miesiąc, korzysta z jego doświadczeń. Dzięki temu jesteśmy
zespołem rozwijającym się, osiągamy większy wgląd we własne trudności i kompetencje, wiedzę o sobie samym, jak również wykonujemy pracę
z należytym profesjonalizmem.
• Czy można palić papierosy?
Tak. W miejscach specjalnie do tego wyznaczonych. Nie jest możliwe palenie tytoniu ręcznie skręcanego oraz e-papierosa.
• Jak wyglądają koszty leczenia?
Leczenie finansowane jest Przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Nasz ośrodek nie pobiera dodatkowo żadnych opłat.
• Czy w trakcie terapii możliwe jest uzyskiwanie nowych kwalifikacji zawodowych ?
W celu uzyskania niezbędnych kwalifikacji zawodowych koniecznych do odnalezienia się na rynku pracy po terapii długoterminowej nasi pacjenci
mają możliwość do uczestniczenia w projekcie „Odnaleźć siebie” współrealizowanym wraz ze Stowarzyszeniem MONAR. W ramach tego projektu
nasi pacjenci bezpłatnie uczestniczą w warsztatach, kursach i stażach zawodowych.